De driebeukige, neogotische hallenkerk met een 60 meter hoge toren is gebouwd van vulkanisch coquina bekleed met tufsteenplaten. Aan de buitenkant vallen vooral de trapvormige steunberen op die het schip en het koor van de kerk ondersteunen, en het enorme, met leien gedekte zadeldak.

Het heldere, heldere interieur met een kruisribgewelf wordt gekenmerkt door een consequente symmetrie van de lengteassen. Opvallend zijn de drie grote ramen van het koor met de Annunciatie en de Geboorte van Jezus en - volgens het patrocinium - de Tenhemelopneming van Maria. De drie altaren in gotische stijl zijn van de meester Caspar Weis (Frankfurt/Lahnstein). Het kerkgebouw werd gebouwd van 1888 tot 1891 na de verheffing tot een zelfstandige parochie in 1887 op instigatie van de eerste pastoor van Mülheim, Heinrich Roedelstürtz. De architect van de kerk en de pastorie was Caspar Heinrich Pickel uit Düsseldorf.